Ustawa o działaczach opozycji i osobach represjonowanych jeszcze w tym roku?

W Sejmie trwają prace nad ustawą o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych. W lutym projektem ustawy zajmowała się Komisja Polityki Społecznej i Rodziny. Jak informuje Tadeusz Tomaszewski te prace zostały zakończone. – Czekamy, kiedy zapadnie decyzja polityczna, kiedy Marszałek Sejmu wprowadzi ustawę do drugiego czytania – mówi poseł.

   – Ta decyzja polityczna wynika z wątpliwości Ministra Finansów co, do skutków wejścia w życie tej ustawy. Rząd nie zarezerwował na ten cel żadnych środków w budżecie na rok 2015. Natomiast Senat w ramach prac nad ustawą budżetową zwiększył wydatki w dziale Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów o 21 mln zł, zobowiązując Agencję Nieruchomości Rolnych do większego zbycia majątku i znalazł pieniądze na ten cel. Niemniej jednak Minister Finansów ma pewne wątpliwości, czy ta kwota będzie wystarczająca – przyznaje Tadeusz Tomaszewski.
   Ustawa reguluje m.in. zasady nabywania statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych. Ponadto określa zasady wydawania legitymacji i nadawania odznaki honorowej działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych oraz zasady przyznawania świadczenia pieniężnego i pomocy pieniężnej takim osobom.
   Zgodnie z proponowanymi regulacjami za działacza opozycji antykomunistycznej uznana może zostać osoba, która w okresie od 1 stycznia 1956 do 4 czerwca 1989 roku, łącznie przez co najmniej rok prowadziła, w ramach struktur zorganizowanych lub we współpracy z nimi, zagrożoną odpowiedzialnością karną, działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania politycznych praw człowieka w Polsce. Nie wlicza się do tego działalności w ramach niezależnego ruchu związkowego lub niezależnego ruchu studenckiego, prowadzonej w okresie od 31 sierpnia 1980 do 12 grudnia 1981 roku.
   Z kolei za osobę represjonowaną z powodów politycznych uznawana będzie osoba, która w okresie od 1 stycznia 1956 do 4 czerwca 1989 roku przebywała w więzieniu lub innym miejscu odosobnienia na terytorium Polski przez okres dłuższy niż 48 godzin lub wielokrotnie przez łączny okres dłuższy niż 30 dni, za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania politycznych praw człowieka w Polsce lub przez okres powyżej 30 dni pełniła zasadniczą służbę wojskową lub czynną służbę wojskową w ramach ćwiczeń wojskowych, do której odbycia została powołana z przyczyn politycznych. Taki status będzie ponadto przysługiwał osobie, która biorąc udział w wystąpieniach wolnościowych na skutek działania wojska, milicji lub organów bezpieczeństwa państwa poniosła śmierć, doznała uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia na okres dłuższy niż 7 dni, była inwigilowana przez organy bezpieczeństwa państwa, była pozbawiona możliwości wykonywania swojego zawodu, została z nią rozwiązana umowa o pracę, została relegowana z uczelni wyższej lub innej szkoły, była objęta zakazem publikacji lub była poszukiwana listem gończym, oskarżona lub skazana za popełnienie przestępstwa lub wielokrotnie skazywana za popełnienie wykroczenia. Status działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych przysługuje osobie, która nie była pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa i co do której w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej nie zachowały się dokumenty wytworzone przez nią lub przy jej udziale.
   W myśl ustawy zarówno działacz opozycji, jak i osoba represjonowana będzie miała prawo do świadczenia pieniężnego i pomocy pieniężnej. – Prawo do świadczenia pieniężnego zostało w tej ustawie określone mniej więcej na poziomie dodatku kombatanckiego. Wcześniejsze oczekiwania były takie, że miało to być na poziomie minimalnej emerytury, czyli 880 zł. W tej chwili jest to 400 zł pod warunkiem, że spełnia się kryterium dochodowe, czyli dochód na osobę w rodzinie wieloosobowej nie przekracza stu procent najniższej emerytury, a w gospodarstwie jednoosobowym – stu dwudziestu procent – mówi Tadeusz Tomaszewski. Świadczenie ma być przyznawane na okres roku i może zostać ponownie przyznane. Osobom, które ukończyły 67 lat świadczenie będzie przyznawane na okres 60 miesięcy. W wyjątkowych wypadkach może być przyznane bezterminowo. Z kolei pomoc pieniężna będzie miała charakter jednorazowy i będzie przyznawana raz w roku ze względu na trudną sytuację materialną, czy np. jako pomoc w zakupie wózka inwalidzkiego, sprzętu rehabilitacyjnego, czy przedmiotów ortopedycznych. Wysokość tej pomocy jest identyczna, jak dla środowiska kombatanckiego zarówno jeśli chodzi o jej wysokość, jak i kryteria przyznawania.
    – Dla takiego projektu ustawy jest zrozumienie w klubie poselskim Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Wcześniej, kiedy te projekty się pojawiały ze strony Prawa i Sprawiedliwości i Senatu mieliśmy przede wszystkim wątpliwości konstytucyjne. Poza tym były tam inne kryteria, wyższe progi dostępu do świadczeń oraz wyższa ich kwota. Nawet z opinii środowiska rządowego wynikało, że nie da się przy tak szeroko zarysowanej możliwości dostępu do tej ustawy policzyć jej skutków finansowych. W tej chwili zostało to doprecyzowane i mam nadzieję, że zakończymy pracę nad tą ustawą – mówi Tadeusz Tomaszewski.
   W projekcie ustawy przewidziano jej wejście w życie z dniem 1 czerwca tego roku z wyjątkiem zasad wydawania legitymacji i nadawania odznak honorowych, które miałyby wejść w życie z dniem 31 sierpnia 2015 roku.

 

źródło: www.informacjelokalne.pl

---